Και έρχεται η στιγμή να περάσει το κατώφλι μου η αγαπημένη μας κα. Όλγα.
Χτυπάει το κουδούνι και ανοίγω αστραπιαία σαν σίφουνας, γιατί ποτέ δεν ξέρεις...
Μπαίνει μέσα κρατώντας στα χέρια αμέτρητες τσάντες (από Zara μέχρι Kaltsomania μέχρι MOKA MOKA, μέχρι καφέ ΔΑΝΔΑΛΗ, μέχρι Φούρνο ΣΤΑΜΑΤΑΚΗ).
Τις αραδιάζει και κάθεται. Τραβάει την καρέκλα και σκύβει μπροστά μου.
-Λοιπόν πάμε γρήγορα γιατί έχω και να μαγειρέψω του αντρούς μου!
-Καλημέρα κα. Όλγα μας. Τι κάνετε; Το πήραμε επιτέλους απόφαση; Θα μπούμε σε μια σειρά; Ελάτε να δούμε λίγο την καθημερινότητα σας!
- Νάτα τώρα, αυτά δε θέλω. Μονολογεί η κα. Όλγα.
Άσε τις σάλτσες που λέτε εσείς οι διαιτολόγοι και βγάλε μου μία δίαιτα. Σας έχω φάει με το κουτάλι. - Μα να μη δούμε λίγο τα θέματα υγείας που μπορεί να έχετε;
- Τι να έχω; Μια χαρά είμαι (και παράλληλα κάνει και τον σταυρό της). Άντε βγάλε τη δίαιτα.
-Να μη δούμε λίγο τις προτιμήσεις σας στα φαγητά; - Όλα τα τρώω εκτός αυτά τα νερόβραστα που βάζετε εσείς οι διαιτολόγοι. Στο ξεκαθαρίζω εγώ Γεμιστά με μια κουταλιά λάδι δε μαγειρεύω, θα μου τα φέρει στο κεφάλι ο άντρας μου.
- Να μην κάνουμε μετρήσεις να δούμε από που ξεκινάμε;
- Γράφε. Ύψος 1,55 και βάρος θα το δούμε την επόμενη φορά. Να έχω χάσει πρώτα λίγα.
- Και πως θα ξέρουμε πόσο έχασες την επόμενη φορά;
- Θα σου πω εγώ, ζυγίζομαι στο σπίτι και ξέρω. Γράφε τώρα γιατί βιάζομαι.
to be continued...